Hoge Raad over cumulatiegrond/ cumulatievergoeding

De Hoge Raad heeft zich op 18 juli 2025 voor het eerst uitgelaten over de cumulatiegrond, de i-grond, voor ontbinding. In de zaak die tot de uitspraak van de Hoge Raad leidde, was de werkgever gebrand om de werknemer te ontslaan.

Met als reden dat ,volgens de werkgever, de werknemer:
a. zonder toestemming op afstand in Iran werkte,
b. zonder toestemming een dure camera had meegenomen,
c. hij zichzelf had ziekgemeld zonder overtuigend medisch bewijs te leveren,
d. niet op een belangrijk gesprek verscheen (ondanks meerdere verzoeken van werkgever). Uiteindelijk leidde dit tot een door de werkgever opgestarte ontbindingsprocedure.

De rechter kan een arbeidsovereenkomst ontbinden als er sprake is van een voldragen ontslaggrond

Sinds 2020 is het mogelijk om omstandigheden uit twee of meer onvoldragen ontslaggronden te combineren tot een voldragen redelijke grond voor ontslag.

Deze cumulatie ontslaggrond wordt ook de i-grond genoemd. Alle ontslaggronden, met uitzondering van de a-grond (bedrijfseconomische redenen), b-grond (langdurige arbeidsongeschiktheid) en de f-grond (gewetensbezwaren) kunnen worden gecombineerd. Er moet sprake zijn van een situatie waarin van de werkgever niet langer kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.

Indien de rechter het ontbindingsverzoek op de i-grond toewijst, kan de rechter aan de werknemer een aanvullende vergoeding toekennen naast de transitievergoeding (maximaal de helft van de transitievergoeding) maar geldt niet in alle gevallen indien hij dat billijk acht.

De hoge raad

• De Hoge Raad heeft bepaald dat de rechter ambtshalve de i-grond en ook de aanvullende vergoeding ambtshalve mag toekennen.
• Ook als de werknemer in de procedure (zowel in eerste aanleg als in hoger beroep) niet om de vergoeding heeft gevraagd.
• Zelfs in hoger beroep kan dat, op grond van de devolutieve werking van het hoger beroep en de verplichting van de rechter om ambtshalve de rechtsgronden aan te vullen op grond van artikel 25 Rv.

De hoge raad vernietigde de beschikking

• Het hof had niet gemotiveerd welk specifiek gedrag van werknemer leidt tot enig verwijtbaar handelen waardoor ontbinding op de i-grond gerechtvaardigd is, terwijl het hof eerder had geoordeeld dat van relevant verwijtbaar gedrag geen sprake was. Het hof heeft ook niet onderzocht of werkgever aan de herplaatsingsplicht heeft voldaan, hetgeen ook bij toepassing van de i-grond verplicht is. Dit leidde tot cassatie.
• Verder oordeelt de Hoge Raad dat de rechter de cumulatiegrond 'ambtshalve' mag toepassen en ook ambtshalve een cumulatievergoeding kan toekennen, ook als de werknemer er niet om heeft gevraagd. De werkgever moet in dat geval dan wel nog in de gelegenheid worden gesteld om het ontbindingsverzoek in te trekken.
• Met deze uitspraak benadrukt de Hoge Raad het belang van een deugdelijke motivering.
• Past de rechter de i-grond toe, dan moet hij met concreet bewijs aangeven op welke gronden de combinatiegrond berust. (is dus niet zomaar een vangnet wanneer de andere ontslaggronden geen standhouden).

Eerlijk & betrouwbaar advies; dat is Kop Advocaten.